پایگاه تخصصی حوزه زمین و مسکن

بر اساس آخرین گزارشات منتشر شده از سوی بانک مرکزی ایران، بالغ بر ۲۵ درصد از کل خانوار های ایرانی ساکن در واحد های مسکونی اجاره ای هستند. این رقم در سال ۹۵، ۲۶٫۲ درصد بوده است و در سال ۹۶ به ۲۵٫۹ درصد کاهش یافته است.

با استناد به همین ارقام می توان متوجه شد بیش از یک چهارم کل خانواده های ایرانی به عنوان مستأجر در حال گذران زندگی هستند و کاملا مشهود است گران شدن نرخ اجاره بها چه بر سر این حجم از کل جمعیت کشور می آورد.

خرید مسکن مسئله مهمی است و بسیاری از خانواده ها در راستای تأمین بودجه مورد نیاز جهت تهیه یک واحد مسکونی تلاش های زیادی می کنند و برنامه های متعددی می ریزند. با این حال آن چه صاحب خانه شدن را در شرایط فعلی به مشکلی بزرگ و دغدغه ای اساسی بدل ساخته است رشد عجیب قیمت ها و هم تراز نبودن عرضه و تقاضا در حوزه مسکن است. طی ۵۰ سال گذشته سبک زندگی به شدت دستخوش تغییر گشته که این عامل بر کاهش قدرت خریداران بی اثر نبوده است.

با استناد به گزارشی که از سوی بانک مرکزی منتشر شده تعداد خانوار هایی که صاحب خانه هستند و امنیت یک سقف را احساس می کنند ۶۴٫۸ درصد اعلام شده است.

تعداد خانوار های ایرانی و شهری که ساکن واحد های رایگان هستند به ترتیب ۸٫۹ درصد و ۰٫۴ درصد گزارش شده است.

جهش قیمت اجاره بها در کل کشور در مرداد ماه سال جاری ۱۱ درصد اعلام شده حال آن که اجاره بها در تهران شاهد رشد ۱۴ درصدی بوده است و بدین ترتیب گران ترین کالای سرمایه ای در کشور مسکن شناخته می شود.

گران شدن نرخ اجاره بها سبب شده برخی خانواده ها سکونت در مناطقی پایین تر را انتخاب کنند یا حداقل خانه هایی با متراژ های کوچک تر را برای زندگی برگزینند. سهم واحد های مسکونی از هزینه های برآورد شده خانواده ها فارغ از این که مسکن مورد نظر شخصی و یا غیرشخصی است ۳۳ درصد اعلام شده که درصد کمی نیست و حکایت از ناگزیر بودن خانوار ها جهت اختصاص هزینه بالا به بخش مسکن دارد. با توجه به این رقم چنانچه خانواده ای مسکن نداشته باشد بی تردید در مضیقه ای سخت است و شرایط دشواری دارد.

لازم به توضیح است که خانوده های ایرانی بخش قابل توجهی از درآمد هایشان را می بایست صرف دو حوزه حمل و نقل و خوراک نمایند.

جدول زیر شرایط خانوار های شهری در سال ۹۶ را جزئی تر روایت می کند.

• منبع خبر : خبر آنلاین