آیا صاحبان خانههای خالی در دستکاری نرخ مسکن دست دارند؟
در حالی که بنگاههای مشاور املاک و بانکها توپ مالکیت در حدود ۳ میلیون خانه خالی را در زمین یکدیگر میاندازند، چه بخواهیم و چه نخواهیم مالکان خانههای خالی ذینفع افزایش قیمت مسکن در کشور هستند و این شائبه تقویت شدهاست که برخی از مالکان خانههای خالی در محلات و مناطق با انجام معاملات با نرخ نامتعارف و همچنین جوسازی زمینه را برای دستکاری نرخها فراهم میآورند، از اینرو انتظار میرود نهادهای نظارتی ۱۰ هزار معامله مسکنی را که در تهران در ماه انجام میگیرد، بررسی کنند تا با عوامل دستکاریکننده نرخ مسکن برخورد قضایی و قانونی کنند. از آنجایی که مبنای نرخگذاری در بازار مسکن آخرین معامله در منطقه و محلات است، از اینرو عدهای ذینفع رشد قیمت مسکن همانند صاحبان خانههای خالی مناطق، اقدام به انجام چند معامله با نرخهای نامتعارف بالا میکنند، در این صورت خبر رشد قیمت به سرعت به سایر بنگاههای مشاوره املاک میپیچد و همه نرخها را بر اساس آخرین معامله انجام گرفته در منطقه افزایش میدهند، این رویه سالهای سال است که در بازار مسکن شهر تهران در حال تکرار است، از اینرو میبینیم که هیچوقت نرخها در بازار مسکن اصلاح نمیشود و بهرغم تشدید رکود و کاهش تعداد مبادلات نرخها پیوسته فقط صعود میکند؛ زمان آن رسیده که شیوه نرخ گذاری در بازار مسکن تهران تغییر کند.
به دلیل آنکه حجم مبادلات مسکن به شدت سقوط آزاد داشته است و شهر تهران با میلیونها موجودی مسکن و ۸۰۰ هزار خانه خالی از سکنه تنها ۹ هزار معامله مسکن در مرداد ماه ۹۹ داشتهاست، روشهای کنونی نرخگذاری در بازار به شکل حبابی نرخ مسکن را صرفاً بالا میبرد، به ویژه آنکه صاحبان خانههای خالی ذینفع رشد قیمت مسکن هستند و امکان دارد صاحبان خانههای خالی و ساخته شده مناطق و محلات با انجام چند مبادله با نرخهای نامتعارف بالا یا تبانی با تعدادی از مشاوران املاک جو روانی برای جهش قیمت مسکن را فراهم آورند.
تعداد مبادلات مسکن ماهانه از آنجایی که بسیار اندک است به اعتقاد کارشناسان اقتصادی اصلاً کفایت لازم را برای تغییر قیمت مسکن کل شهر تهران را ندارد، به ویژه اینکه در تهران در حدود ۸۰۰ هزار خانه خالی از سکنه وجود دارد و صاحبان این خانهها هیچگونه مالیاتی نمیدهند و اتفاقاً ذی نفع رشد نرخها در بازار مسکن هستند و امکان دارد برای رشد ارزش داراییهایشان اقدام به دستکاری قیمت مسکن به شیوههای مختلف کنند. شیوه کنونی نرخگذاری در بازار مسکن تهران نیاز به تغییر دارد، زیرا در اثر رشد ممتد قیمتها دیگر حتی مردم نمیتوانند اجارهنشینی کنند، چه رسد به آنکه بخواهد حتی یک مسکن کوچک خریداری کنند و گاهی ۷۰ الی ۸۰درصد درآمد یک خانواده برای اجاره مسکن هزینه میشود و تازه برخی از خانوارها برای تمدید قرارداد اجارهنشینی خود اقدام به اخذ تسهیلات بانکی و کار دوم و سوم نیز میکنند، بدین ترتیب شیوه نرخگذاری در بازار مسکن نیاز به تغییر دارد و از طرف دیگر علاوه بر ممنوعیت ورود متقاضیان سرمایهای برای خرید مسکن ساختهشده در بازار باید به سرعت مالیات بر مجموع دارایی و درآمد برای اشخاصی که کلی دارایی ملکی در ترازنامه خود دپو و بدین واسطه از بانکها نیز تسهیلات کل اخذ کردهاند، وضع شود.